Głębokie Глыбокае גלובוקי Koordynatorem miejscowości jest: Кастусь Шыталь

Pierwsza synagoga w Głębokiem została zniszczona pożarem przed 1742 rokiem. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem rzymsko-katolicki biskup wileński Michał Zienkowicz zezwolił głębockim Zydom na zbudowanie nowej. 

"Po zniszczeniu przez pożar synagogi skłoniliśmy się i raczyli dać na prośbę Zydów, szczególnie na instancję zamożnych, nasze przyzwolenie na zbudowanie i wzniesienie nowej. Niniejszym listem zezwalamy Zydom Głębockim w miejscu szczególnem i zasadniczo od kościoła, ma się rozumieć, oddalonem, tam gdzie dawna stała, jedną synagogę czyli bożnicę wźnieść, jednak niepodobną do kościoła, t.j. bez wież, o niewysokim dachu i wysoko się nie wnoszącą, aby znikąd nie wydawała się podobna do kościoła, w której swe modły odprawiać mają..." (cyt. za: Otton Hedemann. Głębokie (szkic dziejów). Wilno, 1935, s. 30-31). 

Wielka Synagoga mieściła się w żydowskiej religijnej dzielnicy, położonej na południe od rynka, pomIędzy rynkiem a strumieniem nazywanym Mikitką, przy ulicy, która zaczynała się w rynku i wiodła na południe, nosząc nazwy: od końca XVII do połowy XIX wieku - Dworną, następnie Dokszycką, w 1921-1939 - Warszawską.

W tradycji ustnej w okresie międzywojennym przechowało się podanie o tym, że w latach 60-ch XIX wieku Wielka Synagoga była ponownie odbudowywana lub przebudowywana, i że drewno na budowę rzekomo ofiarował w 1862 roku przeor oo. karmelitów bosych o. Pankracy Kruszyński. Budowa lub przebudowa miała być skończona w 1870 roku, natomiast Aron-ha-Kodesz sprowadzony do synagogi w 1875 roku. (Mojżesz Chawes. Rzeźba artystyczna w bożnicy//Ziemia Dziśnieńska. Dwimiesięcznik krajoznawczo-łowiecko-literacki, Nr. 2, listopad-grudzień 1931, s. 10-11). Ta informacja jeszcze potrzebuje potwierdzenia w źródłach archiwalnych.

Wielka Synagoga była w części drewniana, w części murowana. Na zdjęciach zgliszcza po spaleniu synagogi widać resztki muru z cegły i polnych kamieni, co jest charakterystycznym dla XVIII wieku.

Synagoga została spalona w lipcu 1944 roku w czasie odwrotu wojsk niemieckich, kiedy Niemcy celowo niszczyli miejską zabudowę.